25.000 άνθρωποι, τρεις ημέρες, μια τοποθεσία. Αυτό που μοιάζει με το απόλυτο όνειρο για πάρτι αποδεικνύεται οικονομικός εφιάλτης για πολλούς προμηθευτές τροφοδοσίας. Γιατί ακόμη και έμπειροι επαγγελματίες αποτυγχάνουν στην τροφοδοσία φεστιβάλ; Η αλήθεια βρίσκεται στις λεπτομέρειες που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.
Το παραμυθένιο νομοσχέδιο
Ένα τυπικό σενάριο: 40.000 αναμενόμενοι επισκέπτες, μέση δαπάνη εστίασης 15 ευρώ ανά άτομο. Αυτό σημαίνει 600.000 ευρώ σε δυνητικό κύκλο εργασιών. Ακούγεται δελεαστικό, έτσι δεν είναι;
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Από αυτά τα 600.000 ευρώ, συχνά λιγότερα από 5% παραμένουν ως κέρδος μετά τις αμοιβές περιπτέρου, τα έξοδα προσωπικού, τις απώλειες εμπορευμάτων και τα απρόβλεπτα έξοδα. Ορισμένοι διοργανωτές επιστρέφουν στα σπίτια τους ακόμη και με ζημίες.
Το δίλημμα του προσωπικού
Η εύρεση προσωπικού για το φεστιβάλ είναι σαν να παίζεις ρωσική ρουλέτα. Ποιος θέλει να δουλέψει τρεις συνεχόμενες ημέρες στους 35°C στον καυτό ήλιο ή στην καταρρακτώδη βροχή; Το αποτέλεσμα: ανειδίκευτη εργασία, υψηλή εναλλαγή προσωπικού και τεράστια απώλεια ποιότητας.
Ένας διοργανωτής του φεστιβάλ από το νότο αναφέρει: "Είχαμε 12 υπαλλήλους την πρώτη ημέρα. Την τρίτη ημέρα υπήρχαν ακόμα 4. Οι υπόλοιποι απλά δεν εμφανίστηκαν".
Η παγίδα της εφοδιαστικής
Αυτό που λειτουργεί στο εστιατόριο αποτυγχάνει στο χώρο του φεστιβάλ. Δεν υπάρχει ψυκτική αλυσίδα, περιορισμένες εγκαταστάσεις αποθήκευσης, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό. Η ανάμειξη κοκτέιλ γίνεται άθλος δύναμης όταν ο πάγος έχει λιώσει μετά από δύο ώρες και η γεννήτρια ρεύματος αποτυγχάνει.
Το πρόβλημα της προσφοράς είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Αν σας τελειώσει το ρούμι το βράδυ του Σαββάτου, καμία ποσότητα χονδρικής πώλησης δεν θα βοηθήσει. Το πάρτι συνεχίζεται, αλλά το μπαρ σας παραμένει ακίνητο.
Ο πόλεμος του καιρού
Η βροχή μετατρέπει το χώρο του φεστιβάλ σε βάλτο. Η ζέστη κάνει τα ποτά ζεστά και μη εμπορεύσιμα. Ο άνεμος παρασύρει τα συστατικά. Οι καταιγίδες επιβάλλουν κλείσιμο. Ο καιρός καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία - και δεν μπορεί να ελεγχθεί.
Σε ένα φεστιβάλ στη βόρεια Γερμανία, μια καταιγίδα μετέτρεψε ολόκληρη την υποδομή τροφοδοσίας σε παλιοσίδερα. Ζημιές: 50.000 ευρώ. Η ασφάλεια δεν πλήρωσε.
Η επανάσταση των αυτόματων πωλητών
Εδώ έρχεται η αναπάντεχη ανατροπή: Οι σύγχρονες μηχανές κοκτέιλ λύνουν πολλά από αυτά τα προβλήματα με μία κίνηση. Ενώ οι παραδοσιακοί τροφοδότες φεστιβάλ παλεύουν με το χάος, τα αυτοματοποιημένα συστήματα σερβίρουν με συνέπεια τέλεια ποτά.
Τα πλεονεκτήματα είναι δραματικά:
- Τέρμα το δράμα του προσωπικού
- Ανεξάρτητη από τις καιρικές συνθήκες λειτουργία
- Μηδενική απώλεια διανομής
- Σταθερή ποιότητα όλο το εικοσιτετράωρο
Οι παγίδες του κρυμμένου κόστους
Τι υποτιμούν οι νεοεισερχόμενοι στο φεστιβάλ: Τα μικρά στοιχεία αθροίζουν μεγάλα ποσά. Οι αμοιβές των περιπτέρων είναι μόνο η αρχή. Υπάρχουν επίσης το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, οι υπηρεσίες ασφαλείας, η αποκομιδή απορριμμάτων, η σύνδεση με το νερό και αμέτρητες "μικρές" χρεώσεις.
Ένας κινητός εστιάτορας υπολογίζει: "Πληρώνω 15.000 ευρώ για ένα 3ήμερο περίπτερο - πριν καν πουλήσω έστω και ένα ποτό".
Η τεχνολογία ως σωσίβιο
Οι αυτόματες μηχανές κοκτέιλ αλλάζουν ριζικά την επιχείρηση φεστιβάλ. Αντί να εργάζεστε με 8 αγχωμένους μπάρμαν, αρκούν 2 χαλαροί σερβιτόροι. Αντί να διαμαρτύρονται για απώλεια προϊόντων, το μηχάνημα παράγει ακριβώς ό,τι απαιτείται.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 300% λιγότερο εργατικό κόστος, 90% λιγότερες απώλειες εμπορευμάτων, 500% υψηλότερη αποδοτικότητα σε περιόδους αιχμής.
Η ψυχολογία του επισκέπτη του φεστιβάλ
Οι επισκέπτες του φεστιβάλ έχουν διαφορετικές προσδοκίες από τους επισκέπτες των εστιατορίων. Θέλουν να εξυπηρετηθούν γρήγορα, φτηνά και σε υψηλό επίπεδο. Οι μεγάλοι χρόνοι αναμονής καταστρέφουν τη διάθεση. Τα κακά ποτά καταστρέφουν την εμπειρία.
Τα αυτοματοποιημένα συστήματα πληρούν τέλεια και τα τρία κριτήρια: αστραπιαία, οικονομικά αποδοτικά και με σταθερή κορυφαία ποιότητα.
Το μέλλον της τροφοδοσίας των φεστιβάλ
Η σκοτεινή πλευρά της τροφοδοσίας των φεστιβάλ γίνεται όλο και πιο φωτεινή - χάρη στην έξυπνη τεχνολογία. Όσοι συνεχίζουν να βασίζονται στις παραδοσιακές μεθόδους αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια. Όσοι μεταβαίνουν στην αυτοματοποίηση μετατρέπουν τα προβλήματα σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
Το ερώτημα δεν είναι αν τα αυτοματοποιημένα συστήματα θα επικρατήσουν, αλλά πόσο γρήγορα θα αλλάξουν οι έξυπνοι διοργανωτές.
Η τροφοδοσία φεστιβάλ δεν χρειάζεται να παραμείνει η σκοτεινή πλευρά - μπορεί να γίνει χρυσωρυχείο.